Het is een dolle boel in de bak. Als ik mag schatten zitten er tenminste honderden, zo niet duizenden minuscule diertjes in ons aquarium een (onderwater)bal te houden. Moeilijk te tellen ook want de ramen zitten bezaaid met vlokreeftjes. Geinig wandelende mini beestjes die prima als voer dienen zodra er vissen in de bak kunnen. Maar voorlopig gaan we nog even aan de slag met de lage dieren, want dat blijft razend interessant. De kokerwormpjes staan er goed bij. Ook nadat we het water hebben laten zakken en één stuk levend steen een half uur boven water stond, het water moest omlaag om een bevestiging voor een stuk levend steen aan de achterwand te plakken. Goed gelukt ook want we hebben nu een spectaculair overhangende rots. De borstelwormen hannesen er lustig op los (van 10 cm tot circa 15 nu in de bak gesignaleerd). Een witte naakslak die verdomt veel op een stuk steen lijkt (hij is grijzig wit net zoals veel van de rotspartijen) en met zijn sprieten de omgeving verkent. Bij elkaar opgeteld hebben we toch wel een aardige hoeveelheid (zichtbare) beestjes.
Dikke kont
De Heremietkreeften komen vooral 's-nachts op gang, gelukkig hebben we daarvoor nog een uurtje of twee een blauwe led lamp aanstaan die kennelijk ook maanlicht nabootst. Met een kopje thee voor de bak zag ik hoe een van de rode heremietjes een schelpje had gevonden wat we voor hen in de bak hadden gelegd. Ik heb onmiddellijk Syl erbij geroepen. En zo zaten we, neus aan neus, zij aan zij voor de bak. Soms zijn, door de breking van het glas, taferelen moeilijker te zien en moet je recht voor het onderwerp gaan zitten. Wang aan wang dus zaten we te gluren naar Hobbo de rode heremietkreeft, die de schelp aan het inspecteren was. Koppie erin, pootjes erin en schoonmaken maar. Kleine pluimpjes vuil kwamen naar buiten terwijl hij huis aan het houden was. Deze villa beviel hem ogenschijnlijk wel. En na een half uurtje peuteren was daar het grote moment. Hij hield zich aan zijn eigen schelpje vast en ging, kontje eerst de nieuwe schelp in. Floep. Weg was hij, helemaal verdwenen in zijn nieuwe onderkomen. Weer pluimpjes vuil (oud tapijt aan het uitkloppen) en daar kwam hij weer tevoorschijn. Met zijn pootjes stevig op de grond zag het er goed uit en wat ons betreft kon hij gaan. … … … het bleef verdacht stil daar op de bodem. Hobbo kreeg de schelp met geen mogelijkheid op gang. Sleurde wat, versleepte de aanhanger een halve millimeter en bleef dan een paar minuten uithijgen. Hobbo mag dan vinden dat zijn kont te dik geworden is voor zijn huidige huis, deze nieuwe sleurhut was voor hem duidelijk te hoog gegrepen. En onverrichte zaken moest hij later die nacht terug naar zijn vertrouwde oude woning. Het trieste nieuws is dat hij het een paar nachten later nog een keer – weer zonder succes – geprobeerd heeft. De ochtend daarna vonden we hem mokkend in het zand verstopt. Nog even wachten Hobbo tot je later groot bent.
Meten is weten
Gister alle metingen weer gedaan en het ziet er tip top uit. Na het inlijmen van een ophangsysteem voor een stuk steen had de sterpoliep er even de pee in. Die liet alleen nog maar zijn kauwgomachtige rode basis zien. Daar komen normaal gesproken kleine stengels met witte knop uit met daaraan van rood naar groen verlopende armpjes, maar nu even niet. Nee, de sterpoliep was het totaal niet eens met de vieze gifstoffen die we in de bak hadden geïntroduceerd met de aquariumkit. Twee keer verversen dan maar. Omdat we sinds kort een osmoseapparaat hebben (daarmee filter je het water zodat je heel helder water overhoudt) was dat geen probleem, woensdag en donderdag ff hop hop hop, slangetje, 20 liter eruit, en 20 liter zeewater erin. Is het veel werk zo’n zeewateraquarium vragen mensen vaak en om eerlijk te zijn, zag ik het meest op tegen het aanmaken van het zeewater zelf. Maar meer dan afmeten van een hoeveelheid (speciaal zee)zout, het toevoegen van het zout aan het water en een nachtje met een thermostaatverwarmingselement en luchtpompje, is het niet. Maar wat wel belangrijk is, is het meten. We zitten dus ook regelmatig 5 ml water in een buisje te doen, daarbij 17 druppels agenta uit flesje één toe te voegen, daarna voorzichtig schudden, daarna 7 druppels van agenta twee toe te voegen, dan even schudden, dan een afgemeten doseerlepel poeder erbij, dan 20 seconden stevig schudden (sportbeha aanbevolen) daarna nog 7 druppels agenta 3, voorzichtig schudden en 10 minuten laten staan. Een cadeaubon voor een poetsgarnaal voor diegene die weet welke test dit is ;).
Over poetsgarnalen gesproken, we hebben ze! Mijn langverlangde poetsgarnalen Piet en Peter (Syl noemt ze Petra en Petunia, het zijn tenslotte POETSgarnalen… niet echt een vrouwvriendelijke opmerking natuurlijk). Ik ben dol op poetsgarnalen, ik vind de naam geniaal en nu ik ze zo zie ronddartelen in de bak (dat doen ze echt, met al hun pootjes ‘zwemmen’ ze door de bak door die pootjes heeeel snel te bewegen, Finding Nemo is heel realistisch in dat opzicht) ben ik verkocht. Ik heb mijn poetsgarnaal en Syl zijn rode anemoon. Daarover volgende keer meer, want dat is een geweldig ding ook zeg, zo’n anemoon!
Nog meer toegevoegd zaterdag: balie poliepen (zo heten ze geloof ik), Flavia (wuivende boompjes die op de grote hangende steen boven in de bak staan en, zo bleek, zijn aangevreten door de hongerlijdende borstelworm die zo hoog zit dat hij niets te eten heeft… hebben hem maar even een stuk garnaal aangeboden), een hele gave grote kokerworm (hoeveel bijvoeglijk naamwoorden heb je nodig Ilja?) en de anemoon dus (en de poetsgarnalen, natuurlijk). Drie nieuwe slakken, één met een enorme arm waarmee hij zich ingroef en daarna zich niet meer liet zien. Een hele mooie met een puntvormige schelp en een soort van luchttoeter aan de zijkant van zijn lichaam die al lustig aan het grazen is een een zogenaamde Turboslak, zonder Turbo, die een beetje op het substraat ligt te meuren.... Daarnaast zag ik al weer een aantal brokkelsterretjes in het nieuwe steen waar de koralen opstaan en zelfs een slangsterretje (die hebben een leuk rond lijfje). Vast ook weer een paar nieuwe borstelwormen ingevoerd, maar die negeer ik. Zie je, allemaal beestjes… allemaal beeeheeestjeeees… in mijn bak.
P.s. Syl heeft gave foto's en ik zal hem aansporen die van de week te plaatsen :)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten